Kukuruz
Količine primenjenog azota trebalo bi da budu dovoljno velike za maksimalni rast biljaka i osiguravanje optimalne asimilacije proteina – to važi i za kukuruz u zrnu i silažni kukuruz. Međutim, prevelika količina azota može da prouzrokuje preterani rast listova, i da poveća obim listova i stabljika u odnosu na zrno. Daljnja posledica može biti i smanjenje sadržaja skroba silažnog kukuruza, a konačno to se može negativno odraziti na prinos.
Grafikon. Uticaj azota na na prinos i sadržaj proteina kukuruza u zrnu
Apsorpcija fosfora iz tla nastavlja se posle početka razvoja zrna, i u trenutku pune zrelosti u zrnu se nalazi 70% od ukupne količine fosfora u biljci, diretno utičući na sadržaj proteina zrna. U kasnijim fazama rasta, fosfor osnažuje razvoj zrna i ubrzava sazrevanje biljaka.
Grafikon: Uticaj fosfora na kvalitet silažnog kukuruza
Prihrana kalijumom povećava sadržaj sirovog proteina u silažnom kukuruzu.
Grafikon: Uticaj kalijuma na kvalitet silažnog kukuruza
Cink je esencijalna komponenta enzima koji imaju funkciju u metabolizmu ugljnih hidrata i proizvodnji proteina. Manjak cinka ograničiće razvoj i dovesti do smanjenja sadržaja skroba u kukuruzu.
Dokazano je da bor povećava prinose i sadržaj skroba silažnog kukuruza. Folijarna primena u fenofazi 5 ili 6 listova, kada se razvio značajan lisni pokrov, povećaće prinose useva u kojima je ustanovljen manjak tog mikrohraniva.
Grafikon: Uticaj bora na prinos silažnog kukuruza
Azija i Okeanija